KRÓTKI PRZEWODNIK PO ZABUDOWIE Z OSTATNICH 100. LAT

Obecnie trwający boom budowlany może stanowić odpowiedź na problem starzejącej się zabudowy.
Jak wynika z danych GUS prawie 9% wszystkich lokali mieszkalnych znajduje się w budynkach zbudowanych przed 1918 r., czyli o wieku zazwyczaj przekraczającym 100 lat. Kolejną grupę stanowi zabudowa wzniesiona w okresie od końca I wojny światowej do końca II wojny światowej – ponad 11%. Obiekty te są zazwyczaj w bardzo złym stanie technicznym – wynika to z braku polityki remontowej w okresie powojennym.

Lata późniejsze to czas odbudowy kraju – największy boom budowlany w 100-letniej badanej historii kraju przypada na lata 1945-1970, zabudowa ta stanowi 24%. Stan zabudowy z tych lat jest bardzo zróżnicowany – zależy od lokalizacji, czasu wzniesienia i typu. W miastach najbardziej zniszczonych w okresie powojennym odbudowa obiektów odbywała się często z wykorzystaniem gruzów, oraz ze względu na skalę przedsięwzięcia, budynki były wznoszone z materiałów o bardzo słabej jakości.

Kolejnym istotnym okresem w najnowszej historii budynków mieszkalnych jak zabudowa wielkowymiarowa prefabrykowana tak zwana „wielka płyta”. Obiekty te cieszą się złą sławą ze względu na swój wygląd zewnętrzny. Cechą charakterystyczną tych osiedli jest również brak wydzielonych przestrzeni podwórza – wszystkie budynki położone wzdłuż osi północ-południe (zapewnia to możliwość doświetlenia wszystkich mieszkań przy układzie korytarzowym – długi korytarz w środku budynku a po obu stronach usytuowane mieszkania 1- i 2-pokojowe). Pomimo obecnego braku sympatii dla tej zabudowy ma ona również swoje zalety: lokale w niej usytuowane charakteryzują się zazwyczaj niewysoką ceną a oferują 2 pokoje z oddzielną kuchnią.

Budynki realizowane na początku nowego ustroju charakteryzowały się niskim standardem wykonawstwa i wykończenia oraz nieforemnymi rzutami. Typowymi cechami tych obiektów było tworzenie zaokrąglonych lub bardzo charakterystycznych brył (zbytnie rozrzeźbienie bryły). Przekładało się to na układy mieszkań np. pokoje położone na łukach. Z tego względu lokale te cieszą się obecnie niską popularnością.

Okres po kryzysie z 2007 roku to czas największego boomu budowlanego od lat 90. Wraz z postępem w branży budowlanej i projektowej nastąpiła poprawa standardu nowoprojektowanych budynków. Od 10-15 lat zauważalna jest zmiana podejścia deweloperów – zwiększenie dbałości o funkcjonalność mieszkań. Spowodowane jest to ciągle rosnącymi oczekiwaniami potencjalnych nabywców.


Wykresy – wiek zabudowy
Rysunek: Udział % lokali mieszkalnych w budynkach w zależności od okresu budowy;
*Dane obejmują również lokale mieszkalne znajdujące się w domach jednorodzinnych;
Źródło: redNet Property Group, dział Consultingu

Rysunek: Liczba lokali mieszkalnych w budynkach w zależności od okresu budowy;
*Dane obejmują również lokale mieszkalne znajdujące się w domach jednorodzinnych;
Źródło: redNet Property Group, dział Consultingu